Sztandar Batalionu im. „Czesława Mączyńskiego”.

Sztandar to wizytówka. Wizytówka Ojczyzny,
Stowarzyszenia, organizacji, klubu, szkoły,
ludzi związanych ze sobą pochodzeniem,
ideologią, potrzebą, wiarą.
Batalion Czesława Mączyńskiego
posiadał piękny, haftowany przez
Siostry Szarytki Sztandar.

Kiedy we wrześniu 1939 roku. Niemcy opanowali i zniewolili Polskę, przezorni Polacy przystąpili do budowy „Polski podziemnej” mającej na celu uzyskanie wolności naszego kraju. Na bazie przedwojennego Stronnictwa Narodowego powołana została Narodowa Organizacja Wojskowa – przekształcona następnie w N.S.Z. (Narodowe Siły Zbrojne). Było to dzieło młodych patriotów – głównie studentów kierowanych przez przedwojennych doświadczonych oficerów. Dzięki nim udało się na naszym terenie stworzyć z końcem 1942 – roku „Batalion Mączyńskiego” gotowy do walki z Niemcami. Batalion liczył wówczas wraz z pielęgniarkami przeszło 450 osób. Jak powstał Batalion?

Tuż po 41 roku…
Do Mirkowa zaczęli zjeżdżać nieznani na terenie młodzi ludzi. Od życzliwych i świadomych osób dyrekcji, byli zatrudniani w fabryce, otrzymując prace i dokumenty (kenkarty) zmieniające ich tożsamość. Ci młodzi studenci budowali tu – w Mirkowie – podziemie organizacji N.S.Z-tu, w niemieckiej fabryce, której strzegło 50 uzbrojonych Niemców.

Ci młodzi ludzie to:
1. Florian Kuskowski – ps. „Szary” – Dowódca organizacji.
2. Franciszek Kamiński – ps. „Siwy” – Zaopatrzenie.
3. Jerzy Szemelowski – ps. „Miłosz” – Z-ca dowódcy „Szarego”.
4. Zygmunt Zarębski ps. „Marian”.
5. Adam Śliwiak ps. „Skory” – Redaktor pisma podziemnego „Barykady”.

Patronem Batalionu został „Brygadier Czesław Mączyński”, komendant obrony Lwowa w powstaniu z Ukraińcami w 1919 r. Dowódcą Batalionu „Szary”, kapelanem ks. Ryszard Paciorkowski – rektor kościoła św. Józefa w Mirkowie.

Już dobrze zorganizowany Batalion poczuł potrzebę posiadania Sztandaru. Pomagał nam w tym przedsięwzięciu nasz kapelan. Sztandar na wzór przedstawiony przez dowództwo Batalionu wykonały Siostry Szarytki w klasztorze na Powiślu. Wyglądał tak: jedna strona to haftowany oraz N.M.P Łaskawa – z obrazu katedry Lwowskiej – druga strona (rewers), to Biały Orzeł w koronie i słowa: Bóg – Honor – Ojczyzna – oraz Narodowe Siły Zbrojne Samodzielny Batalion im. Brygadiera „Czesława Mączyńskiego”. Posiadał również herb miasta Lwowa. Pięknie haftowany Sztandar przywiozły do Mirkowa łączniczki „Danuta” i „Tola”. („Danuta” – Danusia Remiszewska zamordowana w Gestapo, „Tola” – Antonia Kuskowska). Sztandar został poświęcony przez naszego kapelana ks. Ryszarda Paciorkowskiego 17 kwietnia 1943 roku – z uwagi na bezpieczeństwo – tylko w obecności dowództwa.

W dniu 1 sierpnia 1944 roku Sztandar wyruszył do Powstania. Był obecny w pierwszej bitwie w Jeziornie. Wraz z powstańcami wędrował do Lasu Kabackiego, dalej do Lasów Chojnowskich. Był obecny w mszy świętej w uroczystościach Święta Wojska Polskiego – 15 sierpnia. Maszerował w pierwszym szeregu, leśnej defilady. Zawsze był pierwszy, szanowany, zadbany – był zawsze. 25 sierpnia po walce w Zimnych Dołach żegnał poległego Dowódcę III-ciej Kompanii Piaseczyńskiej – „Antka”. Był z nami wszędzie, jako nasza ochrona, jako nasz opiekun, jako nasz przyjaciel.

Autorka: Barbara Żugajewicz-Kulińska